Chronische prostatitis is een langdurige ontsteking van de prostaatklier, terwijl de symptomen vaak afwezig zijn, daarom is het grootste deel van de mannelijke bevolking zich niet bewust van de ziekte.
De ontwikkeling van een chronische vorm van prostatitis is een gevolg van een acuut proces, hoewel dit in de praktijk vrij zeldzaam is. In de regel begint inflammatoire chronische prostatitis geleidelijk, zonder enige onaangename symptomen en sensaties, vaak wordt het verloop van de ziekte bij de patiënt per ongeluk gevonden bij het onderzoeken van een echografie.
Zowel jonge mannen als mensen van Midden en Ouderen zijn onderworpen aan chronische vorm. Prostatitis bedreigt ook degenen die een inactieve levensstijl leiden door de familie van hun activiteiten, overdreven fysieke inspanning op het kruis voelt en seksuele onthouding observeert.
Classificatie
Volgens de moderne classificatie van prostatitis, ontwikkeld in 1995, worden verschillende categorieën van de ziekte onderscheiden:
- Acute bacteriële prostatitis (OBP) is het meest voorkomende type prostatitis. Het wordt meestal veroorzaakt door een bacteriële infectie en wordt gemakkelijk gediagnosticeerd vanwege typische tekenen. Acute bacteriële prostatitis kan op elke leeftijd optreden. Symptomen zijn onder meer pijnlijk urineren, het onvermogen om de blaas, pijn in de onderbuik, de rug- of bekkengebied volledig te legen. Er kan koorts zijn vergezeld van koude rillingen.
- Chronische bacteriële prostatitis is een ziekte met typische symptomen van chronische ontsteking en een verhoogde hoeveelheid bacteriën en leukocyten in de urine en het geheim van prostaat na de massage.
- Chronische prostatitis (CP) is de meest voorkomende vorm van prostatitis. In de meeste gevallen is het een gevolg van acute bacteriële prostatitis (niet behandeld of slecht behandeld). Als er symptomen zijn, komen ze voor in de vorm van pijn in de geslachtsdelen of het bekkengebied, moeilijkheden tijdens het urineren of pijnlijk urineren en ejaculatie.
- Asymptomatische inflammatoire prostatitis - Met deze vorm van de ziekte zijn de klassieke symptomen van prostatitis afwezig, en de ziekte zelf wordt toevallig gedetecteerd wanneer de kliniek om een andere reden contact opneemt met de kliniek.
In aanwezigheid van een infectieuze component duiden ze op een bacteriële (infectieuze) chronische prostatitis; Bij afwezigheid van microbiële pathogenen -over niet -bacteriële (niet -infectieuze) prostatitis. Er wordt aangenomen dat in 90-95% van alle gevallen niet-bacteriële chronische prostatitis optreedt en alleen bij 10-5% -bacterieel.
Redenen
Het optreden van chronische prostatitis kan bijdragen aan een aantal factoren. Allereerst is dit:
- IPP: Chlamydia, ueplasma, mycoplasma, herpesvirus, cytomegalovirus, trichomonades, gonococcus, genu ado, E. coli (Escherichia coli) kan de urethra beïnvloeden en prosta in weefsel detecteren;
- Schending van de bloedcirculatie in de bekkenorganen (stagnatie in de prostaat leidt tot de ontsteking ervan);
- Sedentaire levensstijl (bestuurders, kantoormedewerkers, ambtenaren);
- Langdurige seksuele onthouding onderbroken door geslachtsgemeenschap of kunstmatige verlenging van geslachtsgemeenschap;
- Regelmatige hypothermie (liefhebbers van extreme ontspanning: duiken, surfen en skiën);
- Stress: mentale en fysieke overbelasting.
Voor de ontwikkeling van chronische prostatitis is niet zozeer de aanwezigheid en activiteit van pathogenen van micro -organismen belangrijk als de toestand van het bekken en de bloedcirculatie daarin, de aanwezigheid van gelijktijdige ziekten en het niveau van beschermende mechanismen.
Symptomen van chronische prostatitis
Meestal, met de ontwikkeling van een chronische vorm van prostatitis, zijn symptomen praktisch zonder een man lastig te vallen. In dit geval zullen alle tekenen van acute prostatitis zich niet manifesteren of in veel mindere mate laten zien.
De meest voorkomende symptomen van chronische prostatitis bij mannen zijn:
- periodieke pijnen en onaangename sensaties in het perineum;
- onaangename sensaties in ontlasting en plassen;
- bestraling in de anus, dij, testikels;
- Lozingen uit de urethra.
Veranderingen in het beeld van het verloop van de ziekte, al niet erg helder, kunnen zo onbeduidend zijn dat patiënten met chronische prostatitis niet veel aandacht aan hen besteden.
Verergering van chronische prostatitis
De verergering van de ziekte, in de regel, vergezelt de volgende symptomen:
- pijn en verbranden in de urethra;
- frequente drang naar het urineproces;
- pijn in de onderbuik, perineum en rectum;
- Tekenen van afname bij mannen van seksuele activiteit;
- Pijn tijdens de ontlasting.
Volgens sommige artsen kunnen de psychologische symptomen van chronische prostatitis ook worden onderscheiden, waaronder verhoogde prikkelbaarheid, angst, vermoeidheid, humeur, slaapstoornissen, obsessie en depressie.
Het is bijna onmogelijk om alle symptomen van de patiënt tegelijk te bepalen, omdat een man meestal slechts 2-3 tekenen van de ziekte manifesteert. De meest voorkomende is bijvoorbeeld een verminderde erectie en pijn in de onderbuik.
Waarom kan prostatitis onvruchtbaarheid veroorzaken?
Het feit is dat de prostaatklier een speciaal geheim produceert dat zorgt voor de levensvatbaarheid van spermatozoa. Met ontsteking verergert de secretoire functie van de prostaatklier, die onvermijdelijk de kwaliteit van sperma beïnvloedt.
Bovendien is de prostaatklier actief betrokken bij de regulering van de productie van testosteron en het erectieproces. Dat is de reden waarom chronische prostatitis een afname van de erectiele functie veroorzaakt, tot impotentie. Deze scenario's voor de ontwikkeling van de ziekte kunnen echter worden vermeden door tijdige en competente behandeling uit te voeren.
Diagnostiek
De volgende procedures zijn nodig om de diagnose vast te stellen/weerleggen:
- rectale studie;
- Microscopie van het geheim van de prostaat;
- Het geheim van de prostaat zaaien voor gevoeligheid voor antibiotica;
- seksueel overdraagbare aandoeningen;
- Transrectale echografie.
Soms worden endoscopische en urodynamische studies bovendien uitgevoerd.
Hoe chronische prostatitis te behandelen
Als een man chronische prostatitis heeft, is de behandeling altijd lang en moeilijk. De duur ervan hangt direct af van het stadium van de ziekte waarbij de patiënt zich tot een specialist wendde. Therapie omvat een geïntegreerde aanpak, dat wil zeggen een combinatie van verschillende methoden tegelijkertijd:
- antibacteriële therapie;
- prostaatmassage;
- fysiotherapeutische procedures;
- correctie van voeding en levensstijl;
- het gebruik van folk remedies;
- Chirurgische behandeling.
Bovendien worden ontstekingsremmende en antispasmodische middelen gebruikt bij de behandeling van de chronische vorm van de ziekte.
Drugsbehandeling
De keuze van medicijnen hangt af van de oorzaak en symptomen van de ziekte. Om chronische prostatitis van infectieuze etiologie te genezen, worden antibacteriële geneesmiddelen gebruikt:
- Fluoroquinolonen;
- macrolides;
- Tetracyclines.
Om inflammatoire fenomenen en pijnsyndroom te elimineren, worden analgetica en niet -hormonale ontstekingsremmende geneesmiddelen gebruikt.
Ook in de afgelopen jaren vindt de behandeling van chronische prostatitis plaats met behulp van geneesmiddelen die eerder niet voor dit doel werden gebruikt: alfa1-blokkers, 5-rode remmers, cytokineremmers, immunosuppressoren, medicijnen die de uitwisseling van uraten en citraat beïnvloeden.
Fysiotherapie
Bepaalde fysiotherapeutische procedures, zoals lasertherapie, elektroforese, transrectale microgolfhyperthermie, ultrasone fonoforem en anderen, helpen ook om de trofische weefsels van de prostaat te verbeteren en het genezingweefsel te versnellen.
Ook kunnen met chronische prostatitis, helende warme baden, moddering, speciale klysma's worden voorgeschreven.
Prostaatmassage
Het verbetert de drainage van het geheim van de prostaat en microcirculatie op het niveau van dit orgaan, wat op zijn beurt bijdraagt aan het snelle herstel van de patiënt.
Prostaatmassage kan niet worden uitgevoerd met acute prostatitis, aambeien, scheuren in het rectum. Prostaatmassage wordt meestal gecombineerd met antibioticatherapie. Talrijke klinische studies hebben de hoge effectiviteit van een dergelijke behandeling aangetoond.
Werking
Chirurgische interventie is mogelijk om prostaatgebieden te verwijderen die door bacteriën worden getroffen. Transurethrale resectie is een operatie die wordt uitgevoerd onder epidurale of intraveneuze barbiturate anesthesie. De postoperatieve herstelperiode duurt niet meer dan een week.
De methoden die de behandeling van chronische prostatitis inhouden, worden bepaald door de uroloog op basis van diagnostische informatie en zijn praktische ervaring. Om thuis onafhankelijke therapie uit te voeren op basis van beoordelingen op internet is beladen met gevolgen.